پرچم، نشانه کشور است. هر کشور مستقل دارای پرچم رسمی خاص می باشد. در مواردی بین پرچم های چند کشور که همبستگی عقیدتی یا جغرافیایی دارند، بعضی رنگ ها، علامات و یا اشکال مشترک است. پرچم های رسمی همچون اسامی رسمی کشورها، احتمالاً بعد از انقلاب ها و یا تغییرات رژیم و تحولات داخلی امکان تغییر دارند.

امروزه پرچم ها به جز یکی دو مورد استثناء، به شکل مربع مستطیل هستند و در اندازه های استاندارد شده در مجامع بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند. پرچم رسمی هر کشور به مناسبت کاربردهای متفاوتی که دارد، دارای اندازه های مختلف است. پرچم های بزرگ در میدان ها و فضای باز بر سر تیرک ها افراشته می شود. در بالای عمارت دولتی بر سر تیرک چوبی نیز پرچم نصب می شود. در سردر ساختمان یا طبقات عمارت در صورت لزوم از پرچم کوچک تر و به صورت افقی استفاده می شود. در اتوموبیل هایی که حامل مقامات رسمی تعریف شده هستند، پرچم قطع کوچک استفاده می شود.

در اتاق پذیرایی و مذاکره و بر روی میز کار مقامات رسمی، پرچم های رسمی با قطع متناسب استفاده می شود. از موارد دیگر کاربرد پرچم رسمی، در همایش های داخلی و گردهمایی های بین نمایندگان دولت ها و در سازمان های بین المللی است. در کشورها غیر از پرچم رسمی، پرچم های دیگری هم هست که موارد استفاده خاص دارند. مثلاً پرچم خاص رئیس کشور که از هر مکان که بازدید نماید و یا در هر محلی که اقامت کند و همچنین بر وسائط نقلیه او به اهتزاز در می آید.

نیروی دریایی و ناوگان کشتیرانی در بسیاری از کشورها دارای پرچم خاص خود می باشند. همچنین در نیروهای مسلح که معمولاً واحدهای مختلف دارای پرچم های متفاوت هستند. این پرچم ها با اینکه دولتی هستند ولی فقط در حوزه عملیات خود رسمیت دارند. پرچم هایی که فاقد علائم و آرم کشور هستند رسمیت ندارند و می توان از آن ها در آذین بندی و در اجتماعات غیر رسمی استفاده کرد. این پرچم ها ی غیر رسمی تابع مقررات تشریفاتی نیستند ولی در گردهمایی های رسمی و موسسات دولتی باید از پرچم رسمی با تمام مشخصات آن استفاده کرد. ادامه مطلب در http://samband.blogfa.com/post/50